տենդ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tɛnd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տենդ

վանկեր՝ տենդ 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

1. բարձր ջերմությամբ և դողով արտահայտվող հիվանդություն, դողէրոցք ◆ Բաղդադում պապեն ստացել էր տենդ, որից հյուծվել էր և դեղնել։ (Ակսել Բակունց)
2. ջերմություն, տաքություն, հիվանդության ժամանակ մարմնի սովորականից բարձր ջերմաստիճան ◆ Հիվանդին վիճակը ծանրացավ ու տենդը ցնորանք բերավ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
3. (փխբ․) ներքին հուր՝ կրակ՝ ջերմություն ◆ Դեմքը գունատվել էր ու հոգևոր դարձել, աչքերը փայլում էին ոգևորության սրբազան տենդով: Եղիշե Չարենց
4. (փխբ․) հուզված՝ գրգռված վիճակի ժամանակ առաջացած դող ◆ Բայց նա դողում էր, ջղային մի տենդ պաշարում էր ամբողջ օրգանիզմը։ Վրթանես Փափազյան
5. մեծ հուզմունք, անհանգստություն, լարված՝ տենդային վիճակ ◆ Ծածանումիդ մոտալուտ հույսերովը մոլորուն, տենդով կը սպասեմ գալուդ, ցնծումին մեջ երգերուն։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ու ներշնչման տենդի միջին բռնեց մարգի սիրուն երգչին։ Հովհաննես Թումանյան
6. լարված՝ խանդավառ աշխատանք՝ գործունեություն, մոլեգին եռ ու զեռ ◆ -Քաղաքն է այն հազարամյա, ուր տագնապ ու տենդ կա հիմի։ Եղիշե Չարենց
7. զառանցանք
8. սաստիկ շոգ ◆ Կենսանորոգ շունչ կը բերե ըսթափանքի կազդույրն այս զով, բայց ցորեկին դեռ կը տևե բազմալեզու տենդն հրավառ։ (Միսաք Մեծարենց)
9. մի բանով տարվելը, կրքոտ մոլի հափշտակություն, մոլուցք ◆ Սկսվում է «ռեկորդներ» հետևից ընկնելու տենդը: ՊԼ
10. (անասն․) օրգանիզմի ընդհանուր հակազդեցություն ախտածին ազդակների հանդեպ

Հոմանիշներ

1. (բժշկ․) տենդախտ, դողէրոցք, ջերմատենդ, ճահճատենդ, տենդացավ, այրոց, (ժղ․) դող, դողոցք, (գվռ․) էրոցք, էրուցք, տաքոց, տաքցոց, տաքցուց, շնկեր, շող ու դող, ջերմ ու տենդ
2. տե՛ս ջերմություն
3. տե՛ս հուր
4. տե՛ս հուզմունք
5. տե՛ս եռուզեռ
6. տե՛ս զառանցանք
7. տե՛ս շոգ
8. տե՛ս մոլուցք

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	տենդ(ը)	տենդեր(ը)
Սեռ.	տենդի	տենդերի
Տր.	տենդի(ն)	տենդերի(ն)
Հայց.	տենդ(ը)	տենդեր(ը)
Բաց.	տենդից	տենդերից
Գործ.	տենդով	տենդերով
Ներգ.	տենդում	տենդերում

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ fever, ague, chills, fervor, passion, fire, tension, heat գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лихорадка (ru) ‎(lixoradka), жар (ru) ‎(žar), высокая (ru) ‎(vysokaja), температура (ru) ‎(temperatura), пламя (ru) ‎(plamja), лихорадка (ru) ‎(lixoradka), возбуждение (ru) ‎(vozbuždenije), возбуждонность (ru) ‎(vozbuždonnostʹ), лихорадка (ru) ‎(lixoradka), опьяанение (ru) ‎(opʹjaanenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։