գերամաստի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɛɾɑmɑsˈti]
վանկեր՝ գե•րա•մ(ը)ս•տի
- Կարին՝ կարմրագույն կեղև, ճկուն և ամուր փայտով ծառ, որից ընտիր վարոցներ, բրդի ձաղկիչներ և մահակներ են պատրաստում, գերմաստ, գերմաստի ◆ Սոսն իրա գերեմաստի դագանակովը մի հետ որ տվուց օձի գլխին, իր բանիցը պրծավ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Առաջ էր անում Բղդեն բոշի տղին ու ինքը նրա քամակից՝ գերեմաստաի ծառից կտրած մահակը ձեռքին (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։