գերեմաստի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡɛɾɛmɑsˈti]
վանկեր՝ գե•րե•մա•սի
- Կարին՝ Կարմրագույն կեղևով, ճկուըն և ամուր փայտով ծառ, որից ընտիր վարոցներ, բրդի ծաղկիչներ և մահակներ են պատրաստում, գրևմաստ, ◆ գերմաստի ◆ Սոսն իրա գերեմաստի դագանակովը մի հետ որ տվուց օձի գլխին, իր բանից պրծավ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Առաջ են անում Բղդեն բոշի տղին ու ինքը նրա քամակից` գերեմաստի ծառից կտրած մահակը ձեռքին։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։