Jump to content

գզգզնակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)զ•գ(ը)զ•նակ 

  1. Մուշ՝ գզգզված, խճճված, չսանրած ◆ Մազերը գզգզնակ էին։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։