գժատամար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)•ժա•տա•մար 

  1. Արարատյան՝ մի քիչ գիժ, գիժ դամար ունեցող ◆ Մերն էլ գիտեր, որ արդեն գժատամար ա, վախեցավ, ընկավ քամակը, էկավ օթախը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Էլի գժատամարդ բռնեց։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։