գժատամար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡʒɑtɑˈmɑɾ]
վանկեր՝ գ(ը)•ժա•տա•մար
- Արարատյան՝ մի քիչ գիժ, գիժ դամար ունեցող ◆ Մերն էլ գիտեր, որ արդեն գժատամար ա, վախեցավ, ընկավ քամակը, էկավ օթախը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Էլի գժատամարդ բռնեց։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։