գիլաքաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գի•լա•քաշ 

  1. Թբիլիսի՝ համրաքայլ՝ աննկատ հետապնդելով ◆ Գայլը ոչխարի ետևից գիլաքաշ գնում է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։