գիշագրող
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡiʃɑɡˈɾɔʁ]
վանկեր՝ գի•շա•գ(ը)•րող
- Ղարաբաղ՝ հոգեառ ◆ Գիշագրողը քեզ տանի (անեծք)։
- (փխբ․) շատ տգեղ ◆ Նա աչքիս գիշագրողն է։ ԱՃ
- (փխբ․) անտելի, չսիրված
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։