գիշերահանա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɡiʃɛɾɑhɑˈnɑ]
վանկեր՝ գի•շե•րա•հա•նա
- գիշերով, դուռ լույսը չբացած, լուսանալու մոտ ◆ Որսկան Օսեթը ինձ գիշերակաց որսի տարավ Եղնուտի կիրճը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գյուղի կանայք գիշերահանց վեր են կենում կովերը կթելու, թոնիրը վառելու։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։