գիտունիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡituˈnik]
վանկեր՝ գի•տու•նիկ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) գիտությամբ չփայլող՝ աչքի չընկնող, միջակություն
- կյանքից կտրված, միայն տեսական գիտելիքներ ունեցող ◆ Նա էլ պետք էր սկսեր բարեփոխումները և ընտրեր գիտունիկների մի թիմ, որ գործնական աշխատանքի ոչ մի փորձ չուներ։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։