գլխալվի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)լ•խալ•վի 

  1. Էջմիածին՝ կավե փոքր տաշտ, որի մեջ գլոիխ են լվանում, ձոքր անգանակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։