գլխախարաճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•խա•րաճ 

  1. Մուշ՝ գլխահարկ, յուրաքանչյուր անձի վրա դրվող հարկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։