գլխակալել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡlχɑkɑˈlɛl]Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•կա•լել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. գլուխ բռնել՝ գցել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. գլխավորել, գլխել, գլուխ բռնել, գլուխ գցել, գլուխ առնել, գլուխ կապել, գլուխ տալ, գլուխ հանել, գլուխ քշել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]