Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)լ•խա•մեռ

Ստուգաբանություն

Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ մեռնելու արժանի գլուխ (իբրև անեծք) ◆ Կասեմ ես՝ գլխամեռս եմ մեղավոր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Այ գլխամեռ... ինչպես ես դատավարություն անում։ (Պերճ Պռոշյան)
մեռածի պես եղած, իբր ոչ կենադանի
(փխբ․) խեղճ, տանջված ◆ Հեղնար ջան, խեղճ չե՞ս գալիս էս ջրատար պառավին, գլխամեռ քվորդ։ (Պերճ Պռոշյան)
կատակային մտերմական արտահայտություն ◆ Էն գլխամեռը էնպես բան ասեց, որ բոլորը ծիծաղից փորները բռնեցին։ (Ձեռագիր)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։