Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գ(ը)լ•խիկ

Ստուգաբանություն

փոքր գլուխ
զանազան իրերի՝ բույսերի և այլնի շրջանաձև, տափակ կամ հաստ վերջավորությունը ◆ Մեխի՝ պտուտակի՝ ձեռնափայտի՝ սնկի գլխիկ։
ցողունի վերջամասը՝ ծայրը հանդիսացող ծաղկաբույլ ◆ Կակաչի՝ մանուծակի գլխիկ։
(հրտ․) աղյուսակի վերևի մասը, որը պարունակում է վերնագրային տվյալներ
գրքի վերևի լուսանցքը
տպագրական ֆորմայում երկու կից երեսների վերևի տողերի միջև եղած տարածությունը
մոնոտիպի Գ․՝ տառաձուլական մոնոտիպ շարամեքեայի ստեղնաշարային ապարատ

Բաղադրյալ բառեր
գլխիկավոր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։