գլորս
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գ(ը)•լորս
- Պապեն՝ փայտե գլան, որով ձգում և ամրացնում են սայլի պարան ◆ Ճոպանը գլորսին վրա մանիճկով ի ման։ Ատ
- գերանաչափ հաստ, կլոր փայտ, որը գետնին դնելով` վրա դրված ծանր առարկաները (ջրաղացաքար, գերան և այլն) տեղափոխում են
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։