գյազերեց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գյա•զե•րեց 

  1. գետնատարած լեռնային փշոտ թուփ, որի արմատներն հանում և օգտագործում են որպեսվառելիք՝ կեր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։