գյալուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գյա•լուր 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին, Շատախ՝Եկամուտ, հասույթ◆ Նա գրագետ էր, ու էնքան էլ շատ չէր նրա գյալուրը (Խաչատուր Աբովյան) :◆ Սումարանի գյալուրներին ախպուրը ցամաքել ա (Տմբլաչի Խաչան) :◆ Ավալ քսան մանեթ ամսական գյալուր ունեցող տղան ուրախ-ուրախ կարգվիր կը ու լավ ալ կապրիր Խաթ. :

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։