գյումրիաշունչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɡjumɾjɑˈʃunt͡ʃʰ]

վանկեր՝ գյում•րի•ա•շունչ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) Գյումրվա շունչ ունեցող՝ գյումրիական ◆ Հառնում է պապս իր ավանդական կառքով, իր գյումրիաշունչ ախորժալուր բարբառով։

Աղբյուրներ[խմբագրել]