Jump to content

գյունե

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գյու•նե 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ արեգունի, արևկող ◆ Դա գյունեին...լեռնաշղթա է, որի թիկունքն արևի տակ անդադար խանձվում է։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։