գնացկան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ գ(ը)•նաց•կան
- Արարատյան, Թբիլիսի՝ գնացող, հոսող ◆ Էդ գյուղի ջուրն անիծված ա, դա դա գնացկան ջրի հետ չպիտի խառնվի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Գնացկան ջուրը կեղտ չի վի կալնի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։