Jump to content

գոբալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գո•բալ 

  1. Սասուն, Շիրակ՝ կոպալ, գավազան
  2. Համշեն՝ փայտե տափակ թակիչ, որով լվացք անելիս թակում ենկեղտոտ շորեր ◆ Հալվընին խաս մը գոբլով գոբլեց։ (Ձեռագիր)
  3. Մուշ՝ ծայրին ոստղ ունեցող կոպալ՝ փայտ ◆ Փայտի մը ծայր, երբ ոստ կա, կսեն գոբալ: (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։