գոդեցած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զո•դե•ցած 

  1. Սեբաստիա, Բաղեշ՝ ուրկահար, մարմինը անբուժելի վերքերով պատած, բորոտ
  2. թոքախտավոր ◆ Քոռ, թոփալ, խուլ, յարալու, հըմենն էլ սաղցըրեց (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։