Հայերեն «գող» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ գող
Ստուգաբանություն [ խմբագրել ] Բնիկ հնդեվրոպական՝ * uolo-, * uel- «պոկել, շորթել, թալանել» արմատից. հմմտ. լատիներեն vellō «պոկել, քանդել», գոթերեն wilwan «թալանել», vulwa «գողություն, թալան», խեթերեն ualẖ «խփել, զարկել, կռվել, հաղթել»:
Գոյական Բացատրություն (նորբ․ ) ավազակ, հափռիչ, հեն, ուրիշի ունեցածը թաքուն հափշտակող, ուտողգողություն անող, ուրիշի ունեցածը թաքուն հափշտակող
խարդախությամբ՝ խաբեությամբ հափշտակող՝ յուրացնող ◆ Պատվի գող: ◆ Գրական գող: կողոպտիչ, կողոպտող, հուղկահար (հնց․) , (ժղ․) , աչքից սուրմա թռցնող, աչքից մազ հանող
(ժղ․) ձեռնքաշ, ձեռքաշ, ձեռկախ, ձեքը ծուռ, ձեռքից քաշտե՛ս գրպանահատ
ելուզակ, կողապտիչ, թալանչի, գող, բանդիտ
(ժղ․) չիք, ջեք, պրուճԱրտահայտություններ [ խմբագրել ]
{{# if: | {{{1}}} | Հոլովում}}
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
գող
գողեր(ը)
Սեռ.
գողի
գողերի
Տր.
գողի(ն)
գողերի(ն)
Հայց.
գող(ը)
գողեր(ը)
Բաց.
գողից
գողերից
Գործ.
գողով
գողերով
Ներգ.
գողում
գողերում
Թարգմանություններ [ խմբագրել ] Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։ 
