գոյալեցուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɔjɑlɛˈt͡sʰun]
վանկեր՝ գո•յա•լե•ցուն
Ածական
- (նորբ․) գոյությամբ՝ կյանքով լեցուն, լցված ◆ Քեզ է դիմում դարջյալ հարցն իմ Օ, ժամանակ, Գոյալեցուն անոթ, գոյատզրուկ։ Հ. Սարուխան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։