գոնթորան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գոն•թո•րան 

  1. Նոր Ջուղա՝ այլանդակ, տգեղ և տձև կազմվացք ունեցող (մարդ) ◆ Ելի էդ գոնթորանը եկավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։