գուգգա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գու•գ(ը)•գա 

  1. Խարբերդ՝ պառավ, ծեր (կին, տղամարդ) ◆ Հա, իմ գլխավորս էին է եղել, իցցուն տարվա մի գուգգե մի։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։