Jump to content

գուդա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գու•դա 

  1. Թբիլիսի, Գանձակ՝ աղքատի տոպրակ, մաղախ ◆ միղրն ու կարաքը լավ բան է, ամաշ շատ գուդումն է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Մե գուդա ուշուննց իմ բերի հիդս։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։