գունձալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գուն•ձալ 

  1. Տրապիզոն, Համշեն՝ խմորի գունդ ◆ Հասին գունձալը վար ընգավ։ (Ձեռագիր)
  2. գուղձ, հողի կոշտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։