Jump to content

գունձալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գուն•ձալ 

  1. Տրապիզոն, Համշեն՝ խմորի գունդ ◆ Հասին գունձալը վար ընգավ։ (Ձեռագիր)
  2. գուղձ, հողի կոշտ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։