գունձուլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գուն•ձուլ 

  1. Համշեն՝ խմորի միջի մանր կոշտ ◆ Խաս շաղվա յոր հասին գունձուլին օսնին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։