Jump to content

գուրալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գու•րալ 

  1. Պոլիս, Նիկոմեդիա, Ակն, Սեբաստիա՝ անխոնջ կերպով մի բան անել, երկար աշխատել և չվերջացնել ◆ Ձեռիդ ոտքդ կը գուրա, դադար մը չի նստիս։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  2. Պարտիզակ, Սեբաստիա, Եվդոկիա՝ կուր ձևանալով՝ մուրալ ◆ Գուրամ մուրամ քեզ պահեմ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։