գուրպարար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գուր•պա•րար 

  1. այն թռչունը, որը ձեռնոցի նմանվող իր բույնը կախում է ծառերի ճյուղերից ◆ Գուրպարն է խիստ բանրար, զեդ գտակրար կամ կուրպարար, զբույն դրել է ի տեղ դժար, ներքևն ծով, վերևն ծառ։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։