գռբանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)ռ•բա•նալ 

  1. Պարտիզակ՝ ուռչել, բարձրանալ ◆ Գարնան արև օրերին հողը գռբանում է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. գրգռվել, զայրանալ ◆ շան պես մի գռբանար: (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  3. (փխբ․) գոռոզանալ, հպարտանալ ◆ Շատ կը գրբանա կոր, ամա աղեկ չըներ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։