Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գրաքննչութիւն

վանկեր՝ գ(ը)•րա•ք(ը)•ն(ը)•չու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

գրաքննիչ լինելը
տպագրելիք գրքերի, հոդվածների կամ թատերական ստեղծագործություններ և այլնի ստուգումը՝ քննությունը տվյալ երկրում գոյություն ունեցող օրենքներին համապատասխան
այդ ստուգումն իրականացնող պետական մարմինը (ցենզուրա)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։