գրմխել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գ(ը)ր•մ(ը)•խել 

  1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Ուրմիա, Մուշ՝ իրար վրա կիտված լինելուց խիստ տաքանալ, տաքությունից գոլորշի արձակել ու փչանալ ◆ Ցորենը նամ-նամ բուլուլիկ էին արել կալի մեջ, սաղ գրմխել էր։ Սահակ Ամատունի ◆ Փեյինը թաց ա, իրար վրա մի հավաքել, կգրմխի: Սահակ Ամատունի
  2. քրտնել ◆ Գրմխած՝ ձորիցն էկան տուն։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։