դաբշտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դա•բ(ը)շ•տել 

  1. Մուշ՝ վիճել ◆ Օր կը դաբշտին՝ խալմախալ կը բարձրանա, վըր խալմախալին քոշկի ներսեն մարդ մե գիկա, զբանի էութեն գիմնա, կառնե ըդրան, կը տանե մըտ նազիր-վազիր։ ՀԺՀՔ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։