Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դա•գա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

սարալանջին կառուցված միահարկ տուն, որի ետին պատը լանջի կտրվածքն է, իսկ առջևից ունի կիսորմ◆ Հերի՛ք է, Անո՛ւշ, ներս արի դագեն: Հովհաննես Թումանյան
տե՛ս վրան ◆ Այստեղ մի քանի դագա միասին մեկ տան պես են լինում։ (Ղազարոս Աղայան)
(ճրտրպ․) (շին․) կավի և խճի խառնուրդից ստացված շնանյութ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։