դալմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դալ•մա 

  1. Թբիլիսի, Մուշ, Վան՝ Կանացի կերպասյա երկար վերարկու ◆ Լաճումոր յալտուզ դալմեն, ոսկի չափռաստ։ Ահ
  2. Մուշ՝ Վարտիք ◆ Դալմա... վարտիք, որ անպատճառ կարվում էր «Բաղեշի կարմիր կտավից կամ շիլայից... ու վրան քաշում էին մանիսա կամ ղոիթանի, որը կոչվում էր վրաքաշ»։ Բենե

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դալ•մա 

  1. Հավարիկ՝ Մեծ փոս ◆ Երևանի Դալմա կամ դալմայի այգիները։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։