դահճապետություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɑht͡ʃɑpɛtutʰˈjun]
վանկեր՝ դահ•ճա•պե•տու•թյուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․)դաժան ՝ բռնակալական կառավարում՝ պետություն։ ◆ Առնո Մկրտչին տարան Բաքու, նոր Տիզբոն՝ իր դահճապետությամբ: «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։