դահնա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [dɑhˈnɑ]
դահնա 1[խմբագրել]
վանկեր՝ դահ•նա
- Ղարաբաղ, Հավարիկ, Տարենտե՝ այն հատուկ կառույցը գետի ափին, որտեղ ջուրը գետից մտնում է առուն ◆ Գետի վարարելուց դահան քանդվել է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Վան՝ առաջին ավազանը որի մեջ լցվում է փողրակով բերված աղբյուրի ջուրը ◆ Դահնան պետք է միշտ մաքուր պահել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
դահնա 2[խմբագրել]
- Արաբկիր, Տարենտե, Մալաթիա, Խարբերդ, Ակն՝ կեղտոտ ամանները սրբելու՝ լվանալու լաթի կտոր ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ). Դայնայով թապղները կը լվար։ Ձ
- Վան՝ կտավի երկու ծայրերի չգործած թելերը
- Վան՝ թելերի փունջ, որի յուրաքանչյուր թելից մեկ - մեկ կապում են մրգեր (տանձ, խնձոր և այլն), կախում մառանի առաստաղից ու պահում ձմեռվա համար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
դահնա 3[խմբագրել]
- մսագործի դանակ՝ կացին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Ղարաբաղի բարբառային բառեր
- Հավարիկի բարբառային բառեր
- Տարենտեի բարբառային բառեր
- Անհայտ բարբառով հայերեն բառեր
- Քաղվածք/Ստեփանոս Մալխասյանց
- Վանի բարբառային բառեր
- Արաբկիրի բարբառային բառեր
- Մալաթիայի բարբառային բառեր
- Խարբերդի բարբառային բառեր
- Ակնի բարբառային բառեր