դաղդղան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դաղ•դը•ղան 

  1. Թբիլիսի՝ մեծ վիշտ, կսկիծ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Դաղդղանի բերել, հոգեպես տառապեցնել, վշտացնել
  2. Դաղդղանի գալ 1․ Մեկի ձեռքին տանջվել՝ տառապել։ ◆ Էս հանգի էլ ախչիկ պարուն, դաղդղանի իմ էկի, էլի․․․ էս կոճակդ կապե, էս է, սենց հաքի, էս էնենց ման արի, չիմ գիդի, թե ինչ է ուզում ինձմեն (ԳՍ) 2․ Վշտից տառապել։
  3. Արարատյան, Ուրմիա՝

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Ար․ դանակով նախշած տափակ՝ մատնաչափ երկարությամբ փայտի կտոր, որ կախում էին նախկին անասունների վիզը, իբրև զարդ և չար աչքից զերծ պահելու միջոց։◆ Գոմշի վզիցը դղդղան էր կախել։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։