դամակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ Դա•մակ
- Նոր Ջուղա՝ ծայրը կեռ, բարակ խողոկավաձև ոսկերչական գործիք, որ օգտագործում է արծաթը կամ ոսկին իրար միացնելու համար, փչողիկ։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։