Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դամ•բան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

գերեզման (վրայի քարով, արձանով կամ այլ կառուցածքով) ◆ Ամեն տարի գան խմբով, հանդիսով դամբանիս վրա գովք ու ճառ ասեն։ Հովհաննես Թումանյան
(նորբ․) շիրիմ
տե՛ս դամբարան

Բաղադրյալ բառեր
դամբանաբլուր դամբանագեշ դամբանագիր դամբանադաշտ դամբանաթումբ դամբանախոս դամբանախոսություն դամբանածին դամբանակ դամբանական դամբանաճառ դամբանային դամբանատեղ դամբանատուն դամբանաքար դամբանել դամբանվել դամբանում

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։