դամոն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դամ•ոն 

  1. Սեբաստիա, Համշեն, Վան, Մուշ, Մոկս՝ այգինե՜ր, այգինե՜ր, այգինե՜ր․․․ հմայում է ծրանը, երգում է դամոնը (ԳՄՀ)թագաոր, ին՞չ պիրեմ քյե նման, քյո կանանչ արևի քյե նման․․․ դամոնի ծառ , որ կը ծաղկեք, ծաղիկներ տյուք էլ ինոր նման (ՍՎՐ)
  2. Սեբաստիա՝ վայրի Սև սալոր՝ նամր ու թթու
  3. Հաճն՝(փխբ․) տգետ ու չար ◆ Դամոն մարդ ԱՃ
  4. Սեբաստիա՝(փխբ․)

==== Արտահայտություններ ====միա,իտ, պարզամիտ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։