դայեկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դա•յեկ
- Նոր Նախիջևան, Կարին, Մալաթիա, Խարբերդ, Մուշ՝դայակ
- Կարին՝ տնային պայմաններում մանկաբարձությամբ անող տատմեր ◆ մե գիշեր սատանաները գուգան դայեկիմ ձեն կուտատ թե ֆիլն տղի կնիկը ցավ է քաշել, տղան առ։ Ահ ◆ Կնիկ, մարդու մեգին ցավը կբռնե․․․ նա դահեկ կը պատահի, նա ուրուշ մե օքնողմը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։