դանդալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դան•դալ 

  1. Հավարիկ՝
  2. Անխելք, անհասկացող, հիմար։ ◆ Մըսրա թագավոր քու աչքն է հանում, դանդալոշ Դավիթ։ Դանդալոշ մարդ ա բան չի հասկանում։
  3. Դանդաղաշարժ, ծանրաշարժ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։