դանդան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դան•դան 

  1. Ուրմիա՝ Դանեդան, խոշոր հատիկներ ունեցող, այնպիսի, որ կարծես հատ-հատ՝ մեկիկ-մեկիկ ընտրված է (հացաատիկի, ընդեղենի մասին:) ◆ Խայիր Սոմար Սամարղանդի դանդան պրինձ։ ժող.վիպ
  2. Ղարաբաղ՝ Հիմար ապուշ։ ◆ Մի դանդան աղջիկ ունի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. Արարատյան, Թբիլիսի, Նոր Ջուղա, Ջավախք, Կեսարիա՝ Տանտան
  4. Պոլիս, Պարտիզակ՝ Փոքր երեխային գրկի մեջ վեր-վեր թռցնելով խաղացնեը։ ◆ Քիչ մը ճորճոր, քիչ մը ճարճար, քիչ մը դանդան (տանտան), քիչ մը պարպար։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տանտան պեպեք...տանտան մինչև քընանա։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։