դանդանա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դան•դա•նա
- Նոր Ջուղա՝ Տնային սպասքի դարակ։ ◆ Մի զադ ունեմ, Մին զադա, Բանձըր դանդանա, Սև սատանա, էն ի՞նչն ա։ ՀժՀք
- Արարատյան, Կարին՝ բանիմաց, գիտակ, հասկացող ◆ Մեր գլխամեռ Համբոն մեկ...Դանդանա մարդ էր։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- Արարատյան՝ Փոքր քար, որ դրվում է իբրև հենարան շարվող պատի մեծ քարին։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։