դանփակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դան•փակ 

  1. Վան՝ խոնավությունից փափկած՝ կակղած՝ թուլացած (դափի՝ թմբուկի կաշվի մասին)
  2. խեղճ ու կրակ, անճարակ (անճարակ) ◆ ալամ աշխրի մեջ խայոց պես, մեպես ավիրակ ու դանփակ կա՞ ԱՏԱ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։