դաշինքվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դա•շինք•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) դաշինք կնքել, բարեկամանալ
  2. (փխբ․) հաշտվել ◆ Կյանքն ու մահը, ահա այսպես դաշինքվում են իրար հետ, Ինչ բերել ենք՝ այն ենք տանում մեր մորեմերկ մարմնի հետ։ Սիրակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]