դաշմար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դաշ•մար 

  1. Ախլքալաք՝ ծաղրածու, խեղկատակ ◆ Վու՜յ կրակ չուտես բզե, որ սաղ գեղի դաշմարը (կլոուն) լըլլիս, շարունակվեց քրքիջը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։